Alsof hij een crimineel in spé is, moest onze zoon vanmorgen op de foto, als hij tenminste met papa en mama Nederland wil verlaten. Nu blijven we dit jaar in Nederland, maar als we naar (O)pa en (O)ma gaan, rijden we altijd door Duitsland. Nu hebben we Pim al twee keer meegesmokkeld, maar dat wil niet zeggen dat dat altijd goed gaat. Daarom wilden we hem graag bij laten schrijven op Johans paspoort.
Je pasgeboren zoon bij laten schrijven in papa's paspoort is nog een hele operatie en dan met name het maken van de pasfoto. Met alle regeltjes waaraan je je met betrekking tot dit plaatje aan moet houden, is het nog een hele klus om een 7-weken jong kind 'correct' op de foto te krijgen. En waar doe je het voor? Pim verandert met de week. Over een half jaar lijkt hij niet meer op het hummeltje van nu, maar de burocratie beslist! Daarom voor een ieder die dit ook nog moet ondergaan wat wijze lessen:
Les 1: Zorg dat je kind wakker is.
Pim sliep, nogal vast ook. Dat zul je altijd zien! Na heel wat gekriebel, jas uit, sokken uit, buiten in het (felle) zonlicht lopen, ontwaakte onze zoon nogal beduusd uit zijn diepe slaap. De fotograaf had echter net weer 'bezigheden elders', waardoor Pim alweer bijna sliep, toen hij door zijn toestel tuurde.
Les 2: Zorg dat je kind niet in een te vrolijke bui is.
Op de paspoortfoto mag je niet lachen. Als je kind dus te vrolijk is, lacht hij naar het vogeltje. Dat is in dit geval net niet de bedoeling.
Les 3: Trek je kind een ruim zittende trui aan.
De handen van papa en mama mogen niet te zien zijn op de foto. Omdat we Pim toch vast moesten houden (want hij kan nog steeds niet zitten...!!!), moesten we zijn rompje vasthouden onder zijn trui. En hij kan er niets aan doen dat papa en mama van die grote kolenscheppen hebben.
Les 4: Zorg dat je iets bij je hebt wat zijn aandacht trekt.
Nu zijn papa en mama ook altijd erg favoriet, maar niet als hij slaapdronken is. En hoe krijg je het anders voor elkaar dat hij recht in de camera kijkt?
Les 5: Heb veel geduld.
Hoera voor de digitale camera! We konden meerdere foto's maken en hoopten dus op iets geschikts. Voordat je zo'n geluksmoment hebt, ben je wel even bezig. Dat brengt me gelijk bij het volgende.
Les 6: Ga op een rustig tijdstip.
Omdat het nog wel even kan duren, voordat alle elementen voor een aan de eisen voldoende foto optimaal zijn, kàn het zijn dat de mensen in de fotozaak even geduld moeten hebben. Het is niet prettig als je je hierdoor laat opjagen.
Les 7: Geluk(t)!
Je moet geluk hebben dat je kind 'goed' op de foto komt. Maar je moet ook geluk hebben bij de burgerlijke stand. Als je pech hebt, tref je de verkeerde ambtenaar en wordt je foto afgekeurd. Dan begint het hele 'nu juist niet lachen naar het vogeltje' weer opnieuw.
Wij hadden geluk! De ambtenaar keurde het geheel goed! Ook al zijn Pims hand en mama's hand wel in beeld. Dit burocratische grapje kost ons al met al bijna €30,- en als ik eerlijk ben bezitten we heel wat charmantere foto's van onze telg. Volgend jaar is ons paspoort verlopen, dan kunnen we weer opnieuw een poging wagen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten