A state of happiness

We zijn weer terug van een weekje weggeweest. Heerlijk genieten van die 'state of happiness' bij Center Parcs... wat dat dan ook mag inhouden. Voor ons betekende dat vooral: relaxen. We hebben geen prachtige kerken bezichtigd, geen culturele ontdekkingen gedaan en zelfs geen ellenlange wandelingen gemaakt.

Onze vakantie was simpel:
Uitslapen, tot 8.00-8.30 uur. Dan meldde Pim zich. (Geweldig kind!) Pim uit bed en lekker even bij ons in bed ravotten. Ontbijten en douchen. Inmiddels was het al snel half 10. Pim keek dan vaak even naar de Teletubbies. (Lala - de gele, door Pim Jaja genoemd - is erg favoriet!) Daarna zwemmen, lunchen en slapen. Pim èn zijn ouders! Tegen 15.30 werd Pim wakker. Eindje wandelen, eten, Pim in bad en bed, wij lekker voor de tv of een potje Yathzee, Scrabble of Kolonisten. En zo gingen de dagen (te) snel in vreugde voorbij...

Nog even wat specificaties: Pim is mee geweest uit eten (hij kan uit een rietje drinken!) en hij is een ochtend (samen met ons) naar de Kidsclub geweest: klauteren en knutselen. Zijn eerste vingerverfschilderij is een feit! Alleen lastig als je verkouden bent en graag met je (volledig onder verf zittende) handen langs je neus wrijft. En als je dan ook nog moe wordt en de slaap uit je ogen wilt vegen, is het feest compleet! Sminken hoefde dus niet, dat had Pim zelf al gedaan!

Berend Botje

Berend Botje ging uit varen. Volgens het liedje belandt hij in Amerika! Wij gaan ook naar Amerika... met de auto. Naar Limburg dus. Volgende week verhuizen we ons boeltje en genieten we met volle teugen van de burgerlijkste vakantiebestemming die er is. Maar dat geeft niet. Lekker even tijd voor elkaar, lekker luieren, beetje zwemmen, stukje wandelen, lekker eten, boekje lezen. Als dat burgerlijk is... Dan hou ik van burgerlijk!

De liefde voor muziek

Pim is enorm gek op liedjes zingen. Het meest favoriet is het schommelliedje 'Heia, bombeia'. Dit is een door de oma van mijn nicht zelfverzonnen liedje, dat ze zong als er een kindje in de schommel zat. Het lied wordt dus nog steeds gezongen, en met succes! Pim zegt nu zelf 'heia bombeia'. Sterkter nog, hij staat er mee op en hij gaat ermee naar bed! Vanaf november ga ik met Pim naar een cursus: Muziek met peuters. Ik denk dat dit wel in de smaak gaat vallen!

Klouterkabouter

Pim is erg druk met praten. De motoriek laat hij even voor wat het is... alhoewel: Pim klimt heel graag de trap op (zie foto)! En als hij boven is, doet hij meteen het traphekje dicht! Geweldig, vent! Alleen moet mama er dan ook nog wel even door.

Nee, Pim loopt dus nog niet. Wel kan hij nu een lepel met warm eten in zijn mond steken, zonder dat het eten voor de eindbestemming de reis onderbreekt. Liedjes doet hij mee met gebaren ('Klap eens in je handjes' en 'In de maneschijn') Maar praten is dus favoriet. Hij begint nu met tweewoordzinnetjes.
Pim tegen mij:'Papa bah.' Blijkt dat Johan net gezegd heeft dat hij zijn slabber niet in zijn mond mag doen:'Mag niet Pim, bah!'
'Slapen, bedje' en 'Broodje eten' doen het ook erg goed.

Pim: een kletsende klouterkabouter dus!