Keukenprins

Pim kan goed zelf spelen, maar alles wat mama doet, is net even iets interessanter. Vooral als mama bezig is in de keuken. Het liefst zit hij er met zijn neus bovenop. Dus: mama schilt de aardappels en Pim zit er in de kinderstoel naast. Hij blijkt een erg goed hulpje, want hij kan prima aardappels/boontjes/worteltjes/... voor mama in de pan gooien!

Beestjes

Pim is gek op dieren. Vorige week bezocht ik met hem de dierentuin in Nordhorn. Deze ligt op nog geen half uur rijden van ons huis, het entree kost bijna niets en is super-mooi aangelegd! Alle beestjes zijn te zien op zithoogte, dus Pim hoefde zijn buggy niet uit. Er is een grote speeltuin (voor als hij wat ouder is) en een overdekte zandbak met speeltjes, waar hij zich nu heerlijk in kan vermaken.

Maar eigenlijk gaat het om de dieren. De beestjes die je ziet, verwacht je misschien niet altijd in een dierentuin. Ik vond het in ieder geval zeer verrassend: apen, parkieten, kinderboerderijbeesten, roofvogels, zeehonden, zebra's, bijen en een echt muizenhuis. Pim vond het geweldig (zoals je ziet)! En ik? Ik heb maar meteen een jaarkaart gekocht...

APK, 14 maanden

Er zijn alweer enkele maanden voorbij; tijd voor een nieuwe A(lgemene) P(im) K(euring) op het consultatiebureau. Onze eigen arts was met vakantie. Daarom nam een Friese dame, die na haar pensioen graag nog wat bij klust, het over.

'Vragen?'
'Nou niet echt... Tja, hij heeft wat moeite met slikken hebben we het idee, misschien de amandelen?'
'Misschien kun je eens via de huisarts bij de KNO-arts terecht.'
(Wij denken: maar u bent toch ook arts? Misschien kunt u even in zijn keel kijken?)
'Geeft en neemt hij al?'
'Ja hoor'
(Promt geeft Pim een paar blokjes aan Johan. Goed gedaan jongen!)
'Hij is erg vooruit gegaan sinds de vorige keer! Dan zal ik nog even zijn prikjes geven.'

Dan denk je bij jezelf een oude rot in het vak... maar klungelsmurf is er niets bij. Wat een gehannes met het voorbereiden van de spuiten! Pim in de houtgreep en gelukkig wel keurig geprikt. En een huilende klant verliet het pand.

Voor de statistieken: lengte: 82 centimeter, gewicht 10,9 kilogram. (Ter info: Met zijn lengte zit hij bovenin de groeicurve en met zijn gewicht in het midden.)

Wonderlijk

Dat Pim kletst is nu wel bekend. Leuk hoe zijn woordenschat met de dag toeneemt: Habbe (Hobbes), appe (appel), gpgp (zo doet een varken), buh (dat zegt de koe), aute (auto)... Erg gezellig! Helemaal als je hem 's middags uit bed haalt en hij rechtop in bed zijn knuffels staat toe te (s)preken! (zie foto)

Naast dit wonder heeft Pim gisteren op het kinderdagverblijf nog twee wonderen getoond. Hij heeft zijn eerste tekening gemaakt!!! Deze prijkt nu op ons magneetbord, en verdwijnt strakt natuurlijk gedateerd in een bewaarmap. Maar het allergrootste wonder is wel, dat Pim op het kinderdagverblijf fruit heeft gegeten! Alles op! Ik ga zo (tegen beter weten in?) ook een poging wagen...

Lekker stel

Leuk stel hè! Die twee 'zonen' van me. Ze lijken alleen niets op elkaar!

Oeps...

Ik haal boodschappen en kom een collega tegen. Wij staan even met elkaar te kletsen. Ondertussen komt er een man met zijn twee kinderen voorbij. Ik ken hem en zeg hem gedag. Hij kijkt wat verdwaasd terug en groet mij, waarop ik tegen mijn collega zeg:"Hij herkent me vast niet met mijn kleren aan!"

Dit vroeg natuurlijk om uitleg... Ik ken de man van het babyzwemmen, waar hij ook met zijn twee kinderen naar toe gaat. We zijn dan niet gehuld in kleding, maar wel in zwemkleding natuurlijk! Sappig detail, zijn zoontje lijkt nogal op Pim... Je zou er bijna wat van gaan denken...

Hieperdepiep!

Gisteren, 1 juli, was het alweer 6 jaar geleden dat Johan en ik in het huwelijksbootje stapten. De bruiloft was klein, maar goed zo. We hebben een mooi feest gehad. De jaren erna hebben we ook nooit groot gevierd. Een bloemetje, een etentje...

Gisteren was Pim op het kinderdagverblijf. Johan moest werken. Ik had lekker kunnen genieten van de 28 graden die het kwik aangaf. In plaats daarvan ben ik een start gaan maken met het schilderen van de zolder. De temperatuur daar was zo hoog, dat onze thermometer op tilt sloeg.

Om 16.00 uur hebben we 'onze' dag gevierd met een lekkere coupe ijs bij van der Poel. Daarna - want Pim is niet super dol op ijs - haalden we samen onze kleine man op. Hem trakteerden we op patat met een frikadel. Dat ging er in als koek! We hebben het klein gevierd, maar goed zo. En we besloten dat ons bootje nog weer 6 jaar verder vaart...