Literatuur

Zoals jullie hebben kunnen lezen, waren we het afgelopen weekend bij mijn schoonouders logeren. Natuurlijk kregen we het over opvoedingskwesties. De drie r-en, wel of niet laten huilen, maar ook bevallingsverhalen kwamen uitgebreid aan bod.

Dat deed mijn schoonmoeder denken aan een boekje met de geweldige titel:"Moeder worden... Het standaardwerk over blijde verwachting, geboorte, babyverzorging en kleuteropvoeding." Dit had zij ooit gekregen van haar schoonmoeder, dus Johans oma, Pims overgrootmoeder. Het boekje had Johans oma gekregen toen ze van Johans oom in verwachting was. In het boek konden we zien dat het in 1953 gedrukt was. Enthousiast begonnen we erin te lezen. Zou er veel veranderd zijn?

De zienswijze op moeders en kraamverzorgende is wel wat veranderd. En het taalgebruik is ook anders. Ik citeer, zomaar willekeurig uit het boek:

"Een intelligente moeder slaat haar baby voortdurend gade en neemt waar hoe hij groeit..."
"Hoewel borstvoeding de natuurlijke voedingswijze is, vinden sommige jonge moeders deze eerst wat vreemd en hebben ze raad en bijstand nodig. Een verstandige helpster slaat de moeder op onopvallende wijze gade en houd bij het leidinggeven rekening met de tijd, die moeder en kind nodig hebben om aan elkaar te wennen..."

Sommige dingen zijn wel wat achterhaald. Over de zwangerschap:

"Nu meer dan ooit, moet u er zo verzorgd mogelijk uitzien... Was en borstel uw haar geregeld en houd het tamelijk kort. Indien u zich laat permanenten, probeer het dan zo te regelen - tenzij het onmiddellijk nodig is -, dat het haar later in de zwangerschap, kort voor de bevalling wordt gepermanent. Het zal dan op zijn mooiste zijn na de geboorte van de baby. Aan handen en nagels behoort geregeld aandacht geschonken te worden... De tijd, besteed aan uw uiterlijk schoon, is goed besteed."

De laatste zin klopt natuurlijk nog steeds ;-)!

Het boekje mag dan wat muffig ruiken door ouderdom, maar als ik het zo doorlees is er eigenlijk qua visie op opvoeden niet zo heel erg veel veranderd. Alle boeken zijn een geweldige leidraad en leuk om te lezen, maar ik kom er steeds meer achter dat je je eigen gevoel moet volgen. Alle baby's worden groot, en het grootste deel daarvan groeit op tot een goed mens. Waarom zou ons dat dan niet lukken?

Trouwens, na even googelen kwam ik erachter dat het boek nog steeds te koop is... voor de liefhebbers!