Vandaag was het weer tijd voor Pims regelmatige check-up. Gezellig naar het bureau! Alles zag er prima uit. Alleen kon het zijn dat hij een liesbreuk had, maar zover de doddò (= dokter) het kon zien was het slechts vochtophoping. Even in de gaten houden dus. Pim is groot voor zijn leeftijd, maar alles is keurig in verhouding en volgens 'het lijntje'. Voor de cijferfreaks onder jullie: lengte 64 centimeter (mama ziet weer een kledingmaat de doos in verdwijnen) en gewicht 7250 gram!
Ook nu moest Pim weer geplaagd worden door de prikjes. De eerste onderging hij kranig. Wel liet hij een kleine pruillip zien en een jammerkreetje horen, maar c'est ça! De tweede was wat gemener en dan liet hij dan ook merken. Huilerdehuil (ik ben warempel in het Kabouter Plop vocabulair beland)! Bij het aankleden begon hij weer opnieuw. Ziehielug!
Nu zijn we thuis. Pim kan zijn draai niet zo heel goed vinden. Na een hazenslaapje wat gegeten. In de box was hij heel vrolijk! Toen hij moe werd kon hij zijn draai echt niet vinden. Daarom heb ik hem nu als vanouds in de draagzak. Pim vindt het heerlijk. Hij slaapt nu lekker en ik dub... Zal ik hem in zijn bedje leggen (het is toch een heel gewicht om mijn nek)? Of sjouw ik nog even met hem rond (het is ook wel erg gezellig en hij slaapt nu zo lekker)? Tja, het ouderschap... keuzes maken, keuzes maken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten