Ook ik stap zo langzamerhand in de malle molen van alle adviesbureaus. Na het ziekenhuis en de kraamzorg stappen 'we' nu over naar het consultatiebureau. De CB-mevrouw kwam afgelopen woensdag om 9.00 uur! Niet echt een geschikte tijd met een pasgeboren baby. Natuurlijk had Pim net bedacht dat hij honger had, en zo kon het dat ik al voedend de deur open deed.
De CB-mevrouw was nogal een tuut-tuut-tuut-tuut-typje, als je begrijpt wat ik bedoel. Snel in de spraak en duidelijk aanwezig. We lijken het aan te trekken de laatste tijd. Ze was wel erg aardig. Alleen haar begin was nogal raar vond ik. Ze vroeg namelijk of ik vragen had. Vraag je dat normaal gesproken niet aan het eind van een gesprek? Ze overviel me nogal, en meer dan één vraag kon ik op dat moment niet verzinnen. In de loop van het praatuurtje volgden er meer.
Godzijdank zijn de CB-mensen overgestapt qua visie. Gaven ze vroeger goedbedoelde opgedrongen raad, nu schijnen ze alleen wat te adviseren als we er zelf om vragen. Tenzij - je voelt hem al - zij het idee hebben dat we iets doen wat echt niet door de beugel kan. Ik ben benieuwd!
Over twee weken moet Pim naar de consultatiearts. Spannend!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten