Pim is weer aan de beterende hand. Hij lacht, speelt, kletst en zingt weer. Hoera! Dit mocht wel gevierd worden en daarom trakteerde ik Pim (en papa!) vandaag op pannenkoeken, een van Pims (en papa's) favorieten.
Onder luidt gezang van 'Elsje fiederelsje' bakte ik de pannenkoeken. Ik werd begeleid door mijn achtergrondkoor (lees: Pim). Pim maakt zonder moeite de zinnen die ik zing af met het laatste woord. Af en toe speelt hij even en komt daarna weer terug om te zien hoever het staat met zijn 'pankoekie'.
Als het klaar is, mag Pim naar boven bellen. (Johan is met zijn kantoor verhuisd naar zolder. We hebben een interne telefoonlijn, en daar maken we nu dankbaar gebruik van.) Als Johan de telefoon opneemt, roept Pim luid:"Eten!" Met kort daarna gevolgd door:"Pankoekie!!!" De verrassing was weg, maar de lol was niet minder!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten