Pims oma had me al gewaarschuwd:'Je moet Pims voeten goed in de gaten houden, want Johan deed zijn tenen altijd krom en liep dus zonder dat je het doorhad op te kleine schoenen.'
Nu had Pim zijn schoenen al een tijdje, dus ik was ijverig aan het observeren en voelen of de schoen nog wel paste. Aan de binnenkant zat geen afdruk, laat staan een slijtplek. Aan de buitenkant voelde de neus van de schoen leeg. Het zal dus wel goed gaan. Pim patatte (= stappen = lopen) ondertussen vrolijk verder...
Het leek wel of Pims voeten niet meer groeiden en daarom wilde ik vorige week naar de schoenenwinkel om zijn 'patat'-gereedschap eens op te laten meten. Maar je weet hoe dat gaat, geen tijd, niet handig, komt nog wel. Totdat hij op vrijdag bij mijn moeder steeds omviel tijdens het lopen. Ik besloot spijkers met koppen te slaan. Nog geen half uur later stond Pim met zijn gloednieuwe patatbakjes weer buiten de winkel... 2 maten gegroeid! Schaam je mama!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten