APK, anderhalf jaar

De brievenbus kleppert. Op de mat ligt een envelop met daarop: 'Voor de ouders/verzorgers van Pim Koning'. Het is een oproep, voor Pims periodieke keuring, de A(lgemene) P(im) K(euring). Ik had van andere moeders al een beetje gehoord waar 'ze' dit keer op gingen letten. Het stapelen van blokjes zou een belangrijke rol gaan vervullen. Nu heeft Pim pas sinds kort interesse in blokjes. Zou hij het bij de APK ook boeiend vinden?

Het is druk, dus we moeten lang wachten. Een deel ervan wordt opgevuld met het meten (86 centimeter) en wegen (12 kilogram). Keurig volgens de curve. Daarna komen we de tijd door met liedjes zingen, een bal en een paar kijkplaten. Pim heeft het ondertussen wel een beetje gehad. Eindelijk zijn we aan de beurt. We zijn nog maar net binnen (het gaat goed, Pim loopt sinds drie weken, slaapt, eet en drinkt goed...) en daar komen de blokjes. Pim ziet ze, pakt er één met rechts en zet die boven op een blokje... Hij pakt er één met links en zet hem bovenop het beginnende torentje. Bravo! Opdracht geslaagd.

Opgelucht haal ik adem... Want hoe kun je eigenlijk van een klein kind verwachten dat hij dit soort dingen op commando doet? Van binnen juich ik een beetje... helaas iets te vroeg... Pim ziet een lichtknop en als hij een lichtknop ziet, wil hij de kans niet onbenut laten. Lichtknoppen zijn er om bediend te worden en wel nu! Thuis heb ik er meestal niet zo'n bezwaar tegen, want het is maar even en dan gaat hij wel wat anders doen. In dit geval zie ik het niet zo zitten om met de consultatiemevrouw in het donker te zitten.

Ik verbied Pim om aan de lamp te komen. Afleiden helpt niet. Pim wordt boos. Ik zet hem op schoot. Pim wordt driftig. Ik spreek hem vermanend toe. Pim wordt heel driftig en slaat om zich heen. Ondertussen vindt zijn kleine knuisje mijn nek en zijn nageltjes knijpen vernijnig in mijn vel. Ik doe me behoorlijk zeer, en voel me daarnaast erg bekeken. De driftbui van Pim kan zo uit een boekje komen en de consultatiemevrouw observeert hoe ik mijn opvoedpraktijken toepas... Uiteindelijk kalmeert Pim en kan ik het gesprek met de consultatiemevrouw vervolgen. "Uw zoon is moeilijk af te leiden hè? Hij heeft duidelijkheid nodig. U corrigeert goed. Eventueel kan een 'strafstoeltje' of 'strafhoekje' helpen. Wilt u een folder mee over een informatieavond?"

Even krijg ik het idee dat Pim extreem driftig lijkt in de ogen van deze mevrouw. "Maar deze driftbuien horen toch gewoon bij de leeftijd?" Ze beaamt dat gelukkig. Verhit en wat beduusd sta ik even later buiten en zuig de frisse najaarslucht diep in mijn longen. Ons ventje heeft is meestal rustig, vrolijk en gezellig, maar heeft in een half uur even goed laten zien wat hij allemaal in huis heeft! Een kerel met karakter.