KOE

Pim wordt echt een grote jongen. Hij kruipt als de beste. Opent en sluit deuren en lades. Praat echte woordjes: papa, mama, aap, uit, hahaha, dat, lamp (wamp). Als hij er taaltechnisch niet uitkomt dan bieden gebaren een uitkomst: drinken, lekker, dagdag, optillen, wegwuiven. Geweldig!

Dat is niet het enige waar hij groot in wordt, want vanaf volgende week gaat Pim naar school. Oké, het is 'gewoon' een kinderdagverblijf, maar voor mij voelt het een beetje als zijn eerste schooldag. De reden waarom, is helaas erg sneu. We hadden tot voor kort via het gastouderbureau twee mensen die op Pim pasten als ik moest werken. Dat liep lekker en het beviel prima. Nu is de ene oppas voor erg lange tijd uit de running en ze is niet meer in staat om op Pim te passen. Met tranen in mijn ogen hebben we vorige week afscheid van haar genomen. Wat nu?

De andere oppas bevalt prima. Toch zijn we flexibeler als we er een oppas bij hebben. Daarnaast komt deze oppas bij ons thuis. Dit is echt geweldig. Helaas komt Pim hierdoor niet meer met andere kindjes in aanraking. En dat vinden we toch ook wel belangrijk. Bij een belrondje langs kinderdagverblijven bleek er bij K(inder) O(pvang) E(srein) op de dinsdagmiddag een plekje vrij. En gezien ik bijna elke dinsdagmiddag moet werken, leek ons dit een geweldige aanvulling op onze gastouder.

Vorige week heeft Pim een wenochtend gehad. De leidsters vonden hem erg schattig en het ging werkelijk super! Dinsdag gaat hij voor het echie. Pim vindt het vast heel erg leuk, maar mama heeft toch wel een beetje de kriebels. Gezonde spanning zullen we maar zeggen.