"Pim, wat zegt een koe?"
"Buhhh..."
Afgelopen dinsdag werden mijn moedergevoelens weer op de proef gesteld. Pim ging weer naar het kinderdagverblijf (KOE). Ik droeg hem naar binnen. Veilig bij mij op de arm, observeerde hij de ruimte, de kindjes, de leidsters en het speelgoed. Vervolgens zwaaide hij 'dag-dag' naar de leidster en klampte zich aan mij vast. Zo, ik heb het hier wel gezien. Nu ga ik weer met mama mee naar huis!
Ik heb hem letterlijk overgedragen aan de leidster en liet een huilend kind achter. Mijn maag voelde het verdriet van Pim nog even. Daarna moest ik wel erg lachen om zijn eerste reactie. En wat bleek? Pim had zich prima vermaakt! Lekker geslapen, binnen en buiten gespeeld! Lekker in de zandbak... dat konden we de dag erna thuis nog merken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten