Oudejaarsavond. Grijs en mistig weer. Gordijnen en rolluiken dicht. Geen bal op tv. Johan en ik besluiten een potje ouderwets Scrabble te spelen. Wij zijn allebei verzot op bordspellen, dus wij redden het wel tot twaalf uur.
We zitten midden in het spel. De bel gaat. Doordringend. Johan doet open, ik hoor hard en druk gepraat. Johan stormt met onze buurvrouw naar binnen. In één streep door naar de achtertuin. In het voorbijgaan hoor ik iets van:"Brand!" Ik snel ook mee naar achteren en zie de vlammen uit onze tuinset laaien. Eigenlijk redelijk rustig beginnen Buuf en ik te blussen. Buuf vult emmers, de voer- en waterbak van de hond en alles waar we verder water mee kunnen vervoeren. Ik plens het water op ons privé 'paasvuur'. Ondertussen belt Johan 112, want het vuur wakkert aardig aan en we weten niet of we het zelf kunnen doven.
Na enkele minuten lijken we het onder controle te krijgen. We bellen de brandweer af en doven de laatste smeulende meubelstukken. De brandweer komt toch nog even checken of alles echt goed uit is. (Geweldig!) Waarschijnlijk heeft rondvliegend vuurwerk ons tuinstel doen verlichten. De buuf blijft voor een kop koffie en schuift aan voor het avondeten. (Hoe kunnen we haar bedanken?)Met knikkende knieën en trillende handen praten we na over wat ons gebeurde. Wat als de buurvrouw niet net op dat moment haar gordijnen dicht had gedaan? Dan had ze niets gemerkt. En wij waarschijnlijk veel te laat. Wat als... Ik wil er niet over nadenken. Het is goed afgelopen. Dat juist wij, als niet-vuurwerkliefhebbers en niet-vuurwerkbezitters een tuinbrand krijgen!
Na het diner gaat de buuf een huisje verder. Wij maken ons spel af. Voor de zekerheid hebben we ons rolluik open. Het zal ons niet weer gebeuren. Om twaalf uur wordt er hevig geknald met al het vuurwerk. Pim slaapt door alles heen. Dat denken we tenminste. Als we om één uur bij hem gaan kijken, ligt hij rustig om zich heen te kijken. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij ons ziet, gevolgd door een dikke gaap. Ons mannetje, niet wetend wat er in de wereld om hem heen gebeurd. Blij met kleine dingen. En erg tevreden! En last, but not least: een enorme slaapkop! Vanmorgen om 8.30 uur hebben we hem maar eens wakker gemaakt voor zijn ontbijt.
HAPPY NEW YEAR!
1 opmerking:
Gostei muito desse post e seu blog é muito interessante, vou passar por aqui sempre =) Depois dá uma passada lá no meu site, que é sobre o CresceNet, espero que goste. O endereço dele é http://www.provedorcrescenet.com . Um abraço.
Een reactie posten