Drietig

Pim is (ver)drietig. Niet nu, of vandaag, maar al een paar dagen en vannacht ook. Niets was leuk, niets was grappig. Alles was om te huilen. Wel eten, niet slapen. Weinig lachen en oh zo huilen. Ontroostbaar soms. Heel sneu. Geen koorts gelukkig, maar wat dan wel? Vandaag kwam het verlossende antwoord: zijn derde tandje is geboren! We zaten er al weken op te gokken, maar nu was het zover! Ik hoop voor Pim dat alle overige nog door te komen tanden zich niet met zoveel bombarie aankondigen.