In het zwembad...

... is het nat!
Pim vindt het geweldig...
spat, spat, spat!

Papa was vanmorgen mee naar babyzwemmen en heeft een paar hele leuke foto's gemaakt!

Nog even...

Ik heb het al ooit eens genoemd, maar niet echt aan de grote klok gehangen, maar we gaan op vakantie. Johan en ik. En ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: zonder Pim! Ik ben hier erg dubbel in. Ik wil het liefst met hem op vakantie, maar hij heeft (nog) niets aan een ellenlange vlucht naar een warm land. Ben ik mezelf nu aan het verdedigen? Probeer ik het voor mezelf goed te praten? Ik weet het niet.

Johan heeft vorig jaar geen vakantie gehad. Het weekje Center Parcs werd wreed onderbroken door het overlijden van Johans opa. Zo is het leven. Johan werkt kei- en keihard en als we niet op vakantie gaan, dan heeft hij geen vakantie, want er is altijd wel wat te doen. En dat geeft niet, want dat is ook het leven! Johan snakte echter naar vakantie, bij voorkeur naar een zonnig oord. Ik vond vakantie ook geweldig, maar Texel was ook prima. Allebei vonden we niet dat we Pim moesten plagen met een vliegreis, alleen omdat we hem niet konden missen. Wat doen we? Naar Texel met Pim of naar de zon zonder Pim?

We kwamen er niet uit en hebben daarom rigoureus de knoop doorgehakt: naar de zon zonder Pim. Meteen geboekt met een knoop in mijn maag. Ik heb er heel veel zin in, maar kan ik zo lang zonder onze geweldige grote kleine man? Ik weet het niet, Johan trouwens ook niet... We gaan het ontdekken. Pim gaat bij opa en oma logeren en komt zeker niets tekort. Wij waarschijnlijk wel. Wij missen Pims geschater 's ochtends vroeg, zijn pogingen om zijn lijfje te draaien, gepoets in slaperige oogjes, gebrabbel en imitaties, gelurk aan zijn melkflesje... Het zijn slechts 8 dagen. Hele lange dagen, dat wel...

Dank je, lieve Pim!

Zoals iedereen kon volgen, stond ik de gehele zwangerschap onder controle van de gynaecoloog, vanwege een hoge bloeddruk. Deze heb al al jaren, maar in de zwangerschap werd mijn bloeddruk verrassend laag! Na de zwangerschap bleef dit zo, waardoor ik mocht stoppen met de medicijnen. Om te proberen dan. We zijn nu 8 maanden verder en mijn bloeddruk blijft keurig!

Ik grap vaak tegen Johan, dat ik veel eerder zwanger had moeten worden omdat ik mijn lagere bloeddruk aan de zwangerschap te danken heb. Vandaag bevestigde de huisarts echter mijn grap. Tijdens de zwangerschap worden je bloedvaten getraind. In een enkel geval heeft dat een lagere bloeddruk tot gevolg! Of het zo blijft, zal de tijd moeten leren, maar dit heb ik. Onze dokter in de dop heeft zijn werk goed gedaan: bedankt, kanjer!

Twee zonen

Als trotse moeder en baasje van twee (harige) zonen, wil ik je dit kiekje niet ontnemen!

Gemist?

Voor degenen die het niet gehoord hebben... Klik hier voor een fragmentje uit de Arbeidsvitaminen van afgelopen maandag, waarin LetterLuck Bedrijf van de Dag en Johan dus Baas van de Dag was! En de taart die we er aan over hielden was om te smullen!

Drietig

Pim is (ver)drietig. Niet nu, of vandaag, maar al een paar dagen en vannacht ook. Niets was leuk, niets was grappig. Alles was om te huilen. Wel eten, niet slapen. Weinig lachen en oh zo huilen. Ontroostbaar soms. Heel sneu. Geen koorts gelukkig, maar wat dan wel? Vandaag kwam het verlossende antwoord: zijn derde tandje is geboren! We zaten er al weken op te gokken, maar nu was het zover! Ik hoop voor Pim dat alle overige nog door te komen tanden zich niet met zoveel bombarie aankondigen.

Baas van de dag!

Johan is vandaag uitgeroepen tot baas van de dag! Huh? Hoe? Wat? Waarom? Nou, zomaar, door zichzelf :-), bij de arbeidsvitaminen. Voor de niet 3FM fans onder ons: De arbeidsvitaminen is een radioprogramma op 3FM en wordt elke werkdag tussen 9-12 uur uitgezonden. Hierin zit een rubriek "Baas van de dag". Als baas/bedrijf kun je dan je top 10 van favoriete nummers doorgeven. Enkele nummers worden dan gedraaid, je krijgt een oorkonde en last, but not least een slagroomtaart! (SAS-dag!)

Johan heeft zichzelf (eenmansbedrijf!) dus uitgeroepen tot baas van de dag. Ik, als soort van medewerker mocht er ook nog wat aan toevoegen en heb me gestort op de extra info en leuke anekdotes. Ik zit er steeds over te grappen, omdat hij zichzelf op heeft gegeven, maar als ik eerlijk ben vind ik dat hij het heel erg verdient! Ik ben super trots op hem, want hij heeft van LetterLuck een goed draaiend bedrijf gemaakt. En hij werkt er hard voor, met veel plezier, elke dag, zonder morren!

P.S.: Pim, Hobbes en ik vinden Johan papa, baasje en man van het jaar. Johan, we zijn trots op je!

Een goed begin...

Ben jij het nieuwe jaar goed begonnen? Wij wel! Met wat obstakels misschien, maar dat zorgde wel voor saamhorigheid...

Oudejaarsavond. Grijs en mistig weer. Gordijnen en rolluiken dicht. Geen bal op tv. Johan en ik besluiten een potje ouderwets Scrabble te spelen. Wij zijn allebei verzot op bordspellen, dus wij redden het wel tot twaalf uur.

We zitten midden in het spel. De bel gaat. Doordringend. Johan doet open, ik hoor hard en druk gepraat. Johan stormt met onze buurvrouw naar binnen. In één streep door naar de achtertuin. In het voorbijgaan hoor ik iets van:"Brand!" Ik snel ook mee naar achteren en zie de vlammen uit onze tuinset laaien. Eigenlijk redelijk rustig beginnen Buuf en ik te blussen. Buuf vult emmers, de voer- en waterbak van de hond en alles waar we verder water mee kunnen vervoeren. Ik plens het water op ons privé 'paasvuur'. Ondertussen belt Johan 112, want het vuur wakkert aardig aan en we weten niet of we het zelf kunnen doven.

Na enkele minuten lijken we het onder controle te krijgen. We bellen de brandweer af en doven de laatste smeulende meubelstukken. De brandweer komt toch nog even checken of alles echt goed uit is. (Geweldig!) Waarschijnlijk heeft rondvliegend vuurwerk ons tuinstel doen verlichten. De buuf blijft voor een kop koffie en schuift aan voor het avondeten. (Hoe kunnen we haar bedanken?)Met knikkende knieën en trillende handen praten we na over wat ons gebeurde. Wat als de buurvrouw niet net op dat moment haar gordijnen dicht had gedaan? Dan had ze niets gemerkt. En wij waarschijnlijk veel te laat. Wat als... Ik wil er niet over nadenken. Het is goed afgelopen. Dat juist wij, als niet-vuurwerkliefhebbers en niet-vuurwerkbezitters een tuinbrand krijgen!

Na het diner gaat de buuf een huisje verder. Wij maken ons spel af. Voor de zekerheid hebben we ons rolluik open. Het zal ons niet weer gebeuren. Om twaalf uur wordt er hevig geknald met al het vuurwerk. Pim slaapt door alles heen. Dat denken we tenminste. Als we om één uur bij hem gaan kijken, ligt hij rustig om zich heen te kijken. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij ons ziet, gevolgd door een dikke gaap. Ons mannetje, niet wetend wat er in de wereld om hem heen gebeurd. Blij met kleine dingen. En erg tevreden! En last, but not least: een enorme slaapkop! Vanmorgen om 8.30 uur hebben we hem maar eens wakker gemaakt voor zijn ontbijt.

HAPPY NEW YEAR!