Ik heb vanmorgen gewerkt. Mijn dienst liep uit. Eenmaal thuis maak ik snel een boodschappenbrief. Op naar de stad. Pim slaapt, dus ik kan snel even alleen. Ik besef dat dit een van de luxes is die ik heb, omdat Johan thuis werkt. Ik kom terug. Pim is wakker en had wat eerder honger, dus Johan geeft hem al de fles. Omdat ik erg vroeg moest beginnen, heeft ook Hobbes al vroeg gelopen. Hij staat ondertussen alweer op knappen, dus ik wandel een rondje met hem.
Lunchtijd. Even eten. Pim slaapt alweer. Dan kan ik mooi even stofzuigen, dweilen en de wc schoonmaken. Ondertussen doe ik nog wat dingetjes die ik tegenkom: blad vegen, wasjes draaien, ophangen en opvouwen, vaatwasser inruimen... Johan komt naar beneden en ik plof op de bank. "Pff, hoe doen al die moeders dat toch?" verzucht ik. (Daar was hij weer...) Het is slechts 14.30 uur en ik heb het idee dat ik al een hele dag gedraaid heb!
Ik besluit mezelf te trakteren op een kop koffie en een trosje druiven (dat mocht van Sonja). Ondertussen lees ik in een blad (Ouders van nu, mei 2006): "Veel vrouwen - vooral in de gezondheidszorg - denken na de geboorte van hun kind over veel dingen nog steeds: dat doe ik wel even. Een positieve instelling natuurlijk, maar ze vergeten dat ze meestal niet op de oude voet verder kunnen gaan. Ze krijgen er een rol bij, dus de andere moeten inschikken... Niemand verwacht van je dat je zoveel doet, daar ben je zelf verantwoordelijk voor... Het beeld van De Vrouw Die Alles Kan is niet reëel..."
Ik herken mezelf op veel punten in dit artikel. En ik besef dat het best iets minder mag. Als extra steuntje in de rug valt ons personeelblad in de bus. Hierin vind ik een artikel over timemanagement! Inclusief tips die ik goed kan gebruiken geloof ik!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
tja, Audrey, als kerverse moeder van de derde en schrijver van het artikel over timemanagement, kan ik je vertellen dat ik die tips op dit moment ook graag toepas...
@Irmaatje: Bedankt voor je bruikbare tips!
Een reactie posten