Het was me het weekje wel. Terwijl ik bezig was met werken, huishouden, socialiseren en overleven, vermaakte Pim zich met de allerbelangrijkste bezigheid in zijn bestaan op dit moment, namelijk groeien. Zijn moeder probeerde alle afspraken zo goed mogelijk te plannen. Naast mijn hoofd in alle drukte boven water proberen te houden, moesten we ook bijna letterlijk overleven. Johan en ik werden allebei tegelijkertijd ziek. Niet heel ernstig, maar wel erg lastig, want als je je titel als ouder wilt behouden, moet je door!
Ondertussen was Pim ook druk. Hij vierde zijn verhalfjaardag, kreeg zijn eerste cadeautje van Sinterklaas, had last van een 'sprongetje' en in zijn mondje boorde zijn eerste tandje zich een weg door het tandvlees, op zoek naar frisse lucht. Mama's drukke week is in een wat rustiger vaarwater gekomen, maar Pims groeiproces blijft de komende jaren nog wel aanhouden. En dan te bedenken dat hij niet eens een snipperdag op kan nemen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Al zou-ie best goed kunnen snipperen, met zijn ene tand ;-)
Een reactie posten