Krokodillen

Gelukkig knapt Pim weer op. Hij drinkt en eet weer wat, lacht weer meer en begint weer te spelen. Daarnaast heeft hij ook mijn 'crocs' weer ontdekt. Je weet wel, van die lelijke maar heerlijk lopende pantoffelslippers. Pim vindt ze werkelijk geweldig. We hebben laatst een proefje gedaan. Papa's redelijk doorsnee ogende schoenen, of mama's crocs. De krokodillenschoenen stonden toch echt met stip op één! En waarom? Misschien de gaatjes of het hengsel? Weet jij het? Het is dat hij nog niet kan lopen, maar anders had hij er een paar gekregen.

Pim is ziek

Onze kerel is zo drietig... Had hij al wekenlang een rochel in zijn neus, vorig weekend lieten de dikke snottebellen zich dan eindelijk zien! Hoera! Een weekje verkouden en dan knapt het vast weer op, dachten we. Gewapend met alle huis- tuin- en keukenmiddelen gingen we de snottebellen (zo groot als fietslampjes - een van opa Jaspers befaamde uitdrukkingen) te lijf. Stoombadje, zoutoplossing, Luuf, uitje... Pims snot kwam los en daar ging het om.

Afgelopen weekend werd het eten wat minder, het slapen en jammeren meer. Smaakt het niet? Tandjes? Toch iets onder de leden? Gewoon een fase? Gisteren hadden we al het idee Pim het eten moeilijk weg kreeg. Het drinken ging ondertussen ook steeds slechter. De ochtendboterham vervingen we door pap, zodat hij toch wat vocht binnen kreeg, maar vanmorgen was ook de pap een drama. Ik wilde niet meteen naar de dokter gaan, maar dat drinken baarde me ondertussen wel zorgen. De doktersassistent adviseerde toch om even langs te komen, zodat de dokter de longen kon checken. De longen bleken schoon, maar zijn keel zag er minder goed uit. Diagnose: keelontsteking!

Pim is met een kuurtje begonnen. Hij slaapt veel en tussen de slaapjes door hangt hij lekker tegen me aan. Beetje jammeren, beetje huilen, lekker zielig zijn en dat mag! Ik ben heel erg blij dat ik deze week veel thuis ben, zodat ik lekker zelf voor hem kan zorgen. Ik hoop dat hij heel snel weer opknapt. Ondertussen geniet ik van de ellenlange knuffels die ik hem nu kan geven...

Er is er een jarig...

Je zou het bijna vergeten, maar onze grote harige vriend is er ook nog! Hobbes is nog steeds net zo lief als altijd en ondertussen wordt hij steeds grotere vrienden met Pim.

Onze huishond is vandaag jarig! Hij is alweer zeven jaar. Ik wil daar nu dit jaar extra aandacht aan besteden, want vorig jaar zijn we het vergeten. Foei! En Hobbes moet nu zijn aandacht al delen. Daarom Hobbes: Van harte gefeliciteerd en dat je nog heel lang bij ons mag blijven!

PS: We hadden voor de vergeten verjaardag wel een goed excuus. Vorig jaar op 21 februari maakten we de pretecho en dat maakte toch wel enorm veel indruk. Toen wisten we al dat Pim op zijn papa ging lijken...

APK, 9 maanden

Tijd voor de statistieken! Pim is weer naar het consultatiebureau geweest voor de Algemene Pim Keuring. Hij is weer voor 2 maanden goedgekeurd! Voor de cijferaars onder jullie: lengte 75,2 centimeter, gewicht 10100 gram, dus ruim 10 kilo! Prima in verhouding, prima volgens zijn curve. Ook alle andere dingen gaan volgens het boekje, dus niets om ons zorgen over te maken. Maar dat deden we al niet.

Pim had gisteren zijn 9e ver-maand-dag. Dat vierde hij zelf met het doorbreken van zijn 6e(!) tandje. De CB-arts dacht te zien dat zijn tandvlees nog steeds rood was en er nog meer tanden aan zaten te komen. Verder draaide Pim voor het eerst van rug naar buik én weer terug. Dat eerste deed hij al wel, maar weer terug rollen op zijn rug ontdekte hij nu dus. Ondertussen blaast hij met zijn neus letterlijk snottebellen. Het snot blijft stromen, maar Pim blijft vrolijk! Ook met snottebellen blijft hij een lekker ding...

Oeieoeie

Pim heeft het op vakantie best naar zijn zin gehad! Lekker 'oeieoeie' met opa!
Stefan, bedankt dat je ons op ons vakantieadres liet genieten van deze vliegmachien.

Kleine grote man

Pim kan heel goed zitten in zijn kinderstoel! Hij wordt alweer zo groot. Maar doordat hij nu aan de 'grote' tafel zit, lijk het ook weer zo'n klein mannetje. Pim vindt het geweldig. Het is erg interessant om beide handjes te kunnen gebruiken. Trommelen op tafel is erg favoriet!

P.S.: Leuk wit detail op de achtergrond!

Home sweet home

Johan en ik zijn weer terug van onze vakantie in Egypte. Pim en Hobbes zijn weer terug van hun vakantie in Groningen. Er waren tranen toen we Pim bij opa en oma in zijn bedje legden en vertrokken naar huis. Eenmaal thuis ging 'de knop' redelijk om. Deels omdat ik ook geen tijd had om er veel bij stil te staan... laatste dingen pakken, lange reisdag voor de boeg. Deels ook omdat ik er niet teveel bij stil wìlde staan. We hadden besloten en konden (in principe) toch niet meer terug.

Ook Johan had er toch meer moeite mee dan hij van tevoren had bedacht. Desalniettemin genoten we van het Egyptische zonnetje. Lekker relaxen, uitslapen, sauna, massage, tennissen, lezen... Net die dingen die we niet meer zoveel doen sinds Pim er is. Na een dag of vier waren we lekker uitgerust. Tijd om naar huis te gaan. Alleen duurde het nog een paar dagen voordat ons vliegtuig vertrok. Slik...

Pim had ons helemaal niet gemist. Toen hij bij onze terugkomst op mijn schoot zat, zochten zijn oogjes oma en Stefan (Johans broertje). Hobbes sprong letterlijk vele gaten in de lucht! Fijn om toch nog een beetje gemist te zijn. We zijn nu weer thuis en het is heerlijk! Zoals de Dijk zo mooi zingt: Je weet pas wat je mist, als het er niet is!

Conclusie: Even weg met ons tweetjes is heerlijk! Pim en Hobbes vermaakten zich prima bij opa en oma, en opa en oma vermaakten zich ook geweldig met onze kerels. Maar acht dagen is wel ietsjes te lang. We gaan vast nog wel eens met ons tweetjes weg, maar dan een (lang) weekend. Maar de komende vakantie(s) gaat onze man mooi met ons mee!