Party animal

We hadden alweer een feestje. Het lijkt of we een feestfamilie hebben. Nu is onze familie heel gezellig, maar feesten komen zelden voor. Toch hadden we afgelopen zondag weer een partijtje, dit keer van mijn zus en zwager, Pims oom en tante. Natuurlijk was Pim ook mee.

Hij vond al die aandacht maar wat leuk. We gingen met een huifkar door de landerijen van de Achterhoek. Slapend ging hij aan boord. Door het gehobbel sliep hij lekker verder. Je kan echter ook overdrijven! Eén mega-kuil en Pim was wakker. Maar bij mama op schoot was het ook leuk. Vooral de vlaggetjes waren interessant. De dikke jas was een minder groot succes, maar hard nodig met de koude wind.

Voor de lekkere patatjes was hij nog wat klein. Maar wat maakt het uit als je een heerlijke bonenschotel krijgt! Echt Pims favorier! En als je er even genoeg van hebt, dan slaap je toch lekker door het feestgedruis heen? Voor Pim no problemo!

Bij de tijd

Ik loop wat achter met mijn berichten. Zou dat komen door de wintertijd? Hoe dan ook Pim ligt er letterlijk niet wakker van!

Afgelopen zaterdag ging de klok een uurtje terug. We waren benieuwd welke impact dit op Pim zou hebben. Zou hij ons in plaats van 8.00 uur om 7.00 uur met zijn brede lach goedemorgen wensen? Dan mogen we nog helemaal niet klagen. We wachten af... Zondagmorgen... 7.50 uur NIEUWE tijd! Pim laat zich horen! Lekkere slaapkop!

Concentra...

tie! Weg is 'ie, mijn concentratie. Ik heb het idee dat ze sinds de geboorte van Pim in gewicht is afgenomen, misschien wel verdwenen. Zou ze op reis zijn? Of blijft ze voorgoed uit mijn leven weg?

Hoogst irritant. Vooral als er meer om me heen gebeurd kan ik me moeilijker focussen. Zit ik met een familielid/vriendin/collega te praten, moet ik herhaaldelijk vragen wat hij/zij zegt. Kijk ik TV, moet ik regelmatig aan Johan vragen wat er gezegd wordt. Als het een video-opname betreft dan kan dat trouwens ook aan onze video liggen, want hij speelt het geluid erg slecht af.

Hoe dan ook: het is erg vervelend. Ik hoop dat Mevrouw Concentratie binnenkort bij me op de thee komt. Misschien blijft ze dan wel logeren!

Sesamstraat

Met een kindje word je zelf weer jong. Brings back sweet memories... Zie jij ook naar wie Pim zit te kijken? Ik moet zeggen dat 'ie wel wat hipper is geworden.

Moppies van de week!

Van links naar rechts: Collin, Sanne, Pim, Mick, Lars, Renzo en Yannick

Gisteren kwam de Pufclub bij elkaar, samen met de pufresultaten! Geweldig om al die kleine mini-mensjes bij elkaar te zien. Geboren tussen eind april en begin juni 2007. Ik hoop dat het contact blijft. Naast de leuke groep die we hadden, lijkt het me ook leuk om alle kinderen te zien opgroeien.

De kids vonden elkaar reuze interessant. Sanne trok meteen Pims aandacht. Ze hadden alleen nog maar aandacht voor elkaar.Het sjansen is begonnen! Over 25 jaar een huwelijksfeest? Wie weet!

Pim eet prak

Zoals jullie ook in het onderstaande bericht kunnen zien, nuttigt Pim nu ook eens iets anders dan melk. 's Morgens krijgt hij een lekker (?) fruithapje en 's middags wordt onze vent verwend met een overheerlijk (?) groenteprutje. Hij kan er zelf nog niet echt warm voor lopen. Toen ik de tweede keer voor hem ging zitten met zijn bakje gekleurde pap, begon hij zelfs te huilen. Ik neem het hem absoluut niet kwalijk, want er zit kraak noch smaak aan. Toch gaat het steeds beter. En het gezicht dat hij trekt na een hapje smurrie is toch wel erg komisch!

Na drie (!) dagen hetzelfde (in verband met mogelijke allergieën), namelijk wortels en peer, was het vanmorgen tijd voor appel! Verandering van spijs doet eten, want dit ging er wel redelijk goed in. Al heeft Pim nog niet altijd door welke kant zijn eten op moet...

Eens wat anders dan melk!

Tennistalent

Het moest er nu eindelijk van komen. Johan, zelf enthousiast tennisser, zeurt al jaren aan mijn hoofd... "Neem nou eens tennislessen, hartstikke leuk!" Ik ben, zoals jullie al wel weten, niet zo'n sportief typje. Maar tennissen leek me nog wel wat. Maar dan vooral voor de lol, ik ben nogal faalangstig aangelegd en winnen is leuk, maar niet echt noodzakelijk.

Vorige winter zou ik gaan lessen. In het voorjaar zou ik dan mijn eerste wedstrijdervaring op doen. Vrienden van ons wilden ons (vooral mij) graag ondersteunen in het dubbelspel! Het liep anders. Beide vrouwen werden zwanger, dus de tennis kwam op de lange baan.

Dit winter had ik geen excuus meer. Niet zwanger, geen hernia, ook geen kleine smoesjes... Samen met de bewuste vriendin schreef ik me in. De eerste tennisles viel precies in de week dat we op vakantie waren. Maar gisteren was dan toch eindelijk de vuurdoop. Ik heb mijn eerste les gehad. Best wat zenuwachtig, want de vriendin heeft al jaren tenniservaring, stapte ik de baan op. En ach, ik bakte er, zeker in vergelijking met haar, niet zo heel veel van, maar voor een eerste keer was ik dik tevreden! Hijgen, puffen, zweten, denken... Conditie: nul! Ik maakte zelfs nog enkel leuk puntje en was er erg blij mee. Ik moet het toch toegeven, ik vond het nog erg leuk ook! Plezier: 10! Misschien schuilt er toch een tennistalentje in dit mens???

Best knap...

Best knap is ons kereltje, maar ook best knap is deze foto genomen! Een fotograaf zal vast nog wel wat opmerkingen hebben, maar ik als leek ben zeer tevreden over het resultaat!

Uit logeren

Doordat we gisteren begrafenis hadden, waren we genoodzaakt om Pim te laten logeren. Twee nachtjes nog wel! Voor het eerst twee nachten zonder papa en mama. Hij ging naar mijn moeder. Zoals gebruikelijk had mama er meer moeite mee dan Pim zelf. Ik weet zeker dat hij bij oma Moesje in zeer goede handen is, maar wilde en vooral kon ik hem wel zo lang missen?

We hadden andere dingen aan ons hoofd, dus veel tijd om erbij stil te staan had ik niet. Dat is misschien maar goed ook, want het ging hartstikke goed! Pim heeft goed geslapen (alleen zondag om 23.00 een huilbui door de vele indrukken van de dag), goed gedronken en voornamelijk gelachen. Daarnaast is hij verwend door opa en oma, zijn tante en zijn drie nichtjes. Nu ligt hij knock out in zijn bedje. Moe van maar blij met al die aandacht!

Een minpuntje... Ik mocht hem vanmorgen niet meer meer meenemen! Iedereen vond hem té leuk. Ach... neem het ze eens kwalijk!

TV

Sinds afgelopen week kijkt Pim echt TV. Keek hij voorheen even vluchtig naar de bewegende beelden in het zilvergrijze apparaat, nu is hij echt geboeid. Weliswaar niet erg lang, maar dat is niet zo gek voor zijn leeftijd. Nu bezitten wij sinds enkele weken digitale TV, inclusief een kids-pakket. En daarop vond ik babyTV. Een kleurrijk gebeuren en Pim vindt het reuze interessant. Het is een geweldig gezicht als hij rechtop (!) zit en met een open kwijlmondje naar de kleurrijke beelden zit te staren. Daar gaan je goede voornemens...

Kerelkiekje

Ik kan het niet laten, maar ik geniet altijd zo van 'papa en Pim'. Het zijn echte vrienden en heb blijft een geweldig gezicht en gehoor: de interactie tussen mijn grote en kleine kerel. Papa zorgt bij Pim regelmatig voor schaterbuien, en andersom is het al niet veel anders. Als dan de harigste van het stel zich er ook nog mee bemoeit...

(Maak zelf maar uit wie wie is!)

Vakantie met een randje

Wat vertel je over je vakantie als je net een dierbaar iemand hebt verloren? Ook al is dat het leven en gaat alles door, ik zie alles dan toch even in een ander perspectief. Het is wat cru om grappige dingen te gaan vertellen als je je niet erg grappig voelt. Daarom slechts een korte impressie...

We kozen deze vakantie voor het meest burgerlijke wat er bestaat: Center Parcs! Maar het kan truttiger: we kozen voor Drenthe! Om het nog kneuteriger te maken mocht de hond dit keer ook mee. En dat alles zorgde nog voor een hele volksverhuizing! Vroeger lachten we mijn zus uit, omdat ze met een aanhangwagen op vakantie gingen. Nu lachte ze ons uit, omdat we (in het bezit van een Renault Kangoo!) hun dakkoffer leenden. Bepakt en bezakt zochten we in Drenthe naar een bepaalde state of happiness. Dat is slechts gedeeltelijk gelukt, maar dat lag meer aan de omstandigheden dan aan het park.

Onze vakantie bestond vooral uit niets doen, ook wel relaxen genaamd. Lekker lummelen en luieren, een spelletje (scrabble was dit jaar favoriet), zwemmen, wandelen, frisse boslucht opsnuiven, lekker eten... We vonden het heerlijk!

Pim - gehuld in zwemluier en een échte zwembroek - ontpopte zich als een echte waterrat. Hij heeft zelfs twee keer (!) zijn spetterdiploma gehaald. Het gekke is dat hij spetteren het minst leuke onderdeel vond. Onder water gaan vond hij daarentegen niet echt problematisch. Gek kind... Voor het geval hij het idee krijgt om de nieuwe Pieter van den Hoogeband te worden, hebben we alles op tape vastgelegd. Bij deze laten we Center Parcs weten dat Pim te zijner tijd vast wel reclame wil maken voor het bedrijf. Hij heeft zijn eerste slagen immers in hun bad gemaakt?

Dag opa...

Er zijn een aantal mysterieuze zaken in het leven. De twee meest bijzondere daarvan zijn erg verschillend, maar toch zijn ze nauw met elkaar verbonden: leven en dood. Voor mij is een geboorte nog steeds niet te bevatten. Uit een klompje cellen ontstaat een ingewikkeld bouwwerk dat leeft. Een mens: een goed geoliede machine met een eigen karakter. Na een lang of kort leven, vol vreugde en verdriet, vol pieken en dalen zal op een dag de machine uitgewerkt zijn. Je bent dan genoodzaakt afscheid te nemen van een dierbaar iemand.

Krap vier maanden geleden maakten we deze foto. Vier generaties "Koning". Afgelopen dinsdag heeft onze lieve opa, Pims overgrootvader ons verlaten. Opa, we missen je. Vergeten zullen we je nooit!

Pim: en daar is...