Communiceren... over beren!

Bij Pims APK van 11 maanden vroegen ze of hij wel kletst! Op dit moment doet hij weer prima zijn best... ondanks dat hij ziek is. Hij heeft een virusinfectie: zere keel, erg verkouden, ontstoken ogen maar gelukkig geen koorts. Wel heeft hij van de arts een neusspray gekregen en verder moet zijn lijfje het virus zelf overwinnen. Heel langzaam knapt hij nu op.

Maar goed, kletsen kan hij dus best. Een aantal voorbeelden: tatatataaaa (de herkenningstune van The A-team), papa, dat, hai, baba, dada, en hahaha (nadat wij bij het beren-broodsmeer-lied hihihi hebben gezongen). En als het niet lukt, werken gebaren ook prima. Als Pim zijn armpjes in zijn nek slaat (zie foto) dan zingen wij braaf:"Zooo, varen de scheepjes voorbij!!!"

Opa's bedankt!

Opa Joop is lange tijd druk geweest om het frame voor Pims schommel in elkaar te lassen en met Pasen heeft hij samen met Opa Jasper en met papa Johan het ding geplaatst. Het staat als een huis, of zoals Johan zegt:"Het huis valt nog eerder om dan de schommel." Nu ook de schommel eraan hangt het het zonnetje zich laat zien, is Pim aan het schommelen geslagen. Hij vindt het geweldig! Bedankt opa's!

APK (11 maanden)

De A(lgemene) P(im) K(euring) is weer geweest. Het echte werk is begonnen. Vroegen 'ze' voorheen met name hoe het eten, drinken en slapen ging, nu moet hij allerlei kunstjes kunnen.

Pim was die ochtend heel erg vroeg wakker en dus erg moe tegen de tijd dat we op het consultatiebureau aan kwamen. Ik hoor haar denken:"Weer een moeder met dat excuus." Nu is Pim altijd al rustig, maar dit keer was hij tam, bijna apathisch. Het eerste aangereikte blokje pakte hij keurig, de tweede gooide hij meteen weg!

Stapelt hij al?
Uh... Nee.
Weet hij wat een klok is?
Uh... papa, Hobbes en aap zijn geen probleem, maar de klok hebben we nog niet geoefend.
Trekt hij zich al op tot staan?
Niet echt. Maar hij tijgert wel en trekt dan ook zijn knieën er wel eens onder. Stevig zitten is geen probleem en kletsten kan hij als de beste... alleen nu even niet.

Pff, ik werd geloofd. Pim is goedgekeurd voor de komende 3 maanden. Hij wordt omschreven als rustig en alert. Zo is hij ook. Onze heerlijke man doet het prima! Deze mama maakt zich geen zorgen... en het bureau ook niet gelukkig!

Lengte: 77,7 centimeter, gewicht 10,7 kg

Op fietse

Pim zit op de fiets. Hij fietst niet zelf natuurlijk. Mama (of papa) mag het 'zware' werk doen, Pim geniet als een prins van het uitzicht. De eerste keer vond hij het wel een beetje eng. Hij drukte zich achterover in het fietsstoeltje. Toen hij ontdekte dat het veilig was ging hij lekker zitten en liet hij Jan de Wind weten dat hij ook wel heel hard kan blazen.
Nu vindt hij het geweldig. Af en toe kijkt hij lachend achterom of mama er nog wel is. Ondertussen bekijkt hij alles wat er om zich heen gebeurd en voorziet dat van commentaar. En ik heb fietsen nog nooit zo leuk gevonden! Ik heb zelfs een fietsroutekaart voor mijn verjaardag gevraagd!

Puzzelen met papa en Pim

Ik heb geweldige mannen in huis! (Daar poch ik wel vaker op, maar dit was weer eens zo'n emo-momentje.) Dat Johan een nuchter Grunniger is, is overal bekend, maar af en toe... Een onverwacht weekendje Parijs was al een enorme tranentrekker. Ook kleinere dingetjes werken goed (een gigantisch broodje met filet americain de dag na de bevalling!). En gisteren zochten de waterlanders ook een weg naar buiten.

Johan was gisteren jarig, mijn verjaardag is aan het eind van deze maand en daarom vierden we gisteren gezamenlijk onze verjaardag. Ik had voor Johan een praktisch cadeau gekocht. Hij vroeg erom, ik gaf het en dat was het. Ik kocht nog niet zo lang geleden een tennis-tas en ik vond dat een prachtig verjaardagscadeau voor mezelf, dus ik verwachtte niets meer. Manlief dacht er echter anders over.

Ik ben op dit moment nogal legpuzzel verslaafd en hij bedacht het ultieme cadeau. Hij moest er ook nog redelijk wat moeite voor doen, maar het resultaat is geweldig: een legpuzzel met daarop een van de leukste foto's van papa en Pim! De meeste afbeeldingen van grote puzzels zijn te walgelijk voor woorden en verdwijnen als ze af zijn (frustrerend genoeg en zonde van het werk) weer snel in de doos. Maar als het me lukt om deze in elkaar te krijgen dan wordt hij ook ingelijst. Nu nog een wandje zoeken waar we hem tegenaan kunnen spijkeren.

Pufclub reunie

De kids van de pufclub hebben weer een meeting gehad. Dit keer was het wat lastiger om ze allemaal in het gareel op de bank te laten poseren voor alle camera's, maar uiteindelijk is het gelukt. Geweldig om al die kleintjes van 10 maanden rond te zien kruipen, elkaar aan/in de haren te trekken (Demi zag binnen enkele minuten haar haarknipje al verdwijnen in de knuisjes van Mick) en alle verschillen en overeenkomsten tussen de hummels te ontdekken.

Pim had die dag niet zo'n blije dag. Hij werd wakker met een opgezet oog. Waarschijnlijk door de verkoudheid? Hij zag er ook niet al te florissant uit, maar hij hield zich kranig. En ondanks dat het voor alle baby's slaaptijd was, hadden ze genoeg afleiding om hun bedjes even te vergeten.

(V.l.n.r.: Pim, Renzo, Sanne, Lars, Demi, Yanick, Collin, Mick)

Ondernemende opa's

De opa's zijn erg in de weer geweest, zodat onze kleine man als het mooi weer gaat worden lekker buiten kan schommelen. Opa Joop (in mei wordt hij 80!) heeft een heel ijzerwerk in elkaar gelast. Samen met opa Jasper heeft hij dat met Pasen geïnstalleerd. Wat een teamwork. Nu moet het nog even lekker weer worden en dan kan Pim gaan zwieren en zwaaien! En voor als hij wat groter is staat er ook al een schuit-schommel voor hem klaar...

Fijne kerstdagen!

Geen grapje, maar Pims eerste paasdagen leken toch wel heel erg op een witte kerst. Zeg eens eerlijk... ook even over goede voornemens nagedacht?